مقایسه پاسخ کلینیکی ولو واژینیت کاندیدایی عود کننده به کرم واژینال اویشن و بوریک اسید

مقدمه و هدف: با توجه به مصرف طولانی مدت و مقاومت دارویی به ازولها در ولو و واژینیت کاندیدایی عودکننده، بسیاری از تحقیقات، به سوی ترکیبات غیر از آزول معطوف شده است. این تحقیق جهت مقایسه پاسخ بالینی این بیماران به بوریک اسید که در موارد مقاوم داده می شود و ® لکورکس (آویشن) انجام شده است.    مواد و روش کار: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی در کنترل با شاهد مثبت (موازی) و دوسو کور انجام شده است. به بیمارانی که تشخیص کاندید یازیس ولو و واژن راجعه آنها با کشت ترشحات واژینال مسجل شده و عامل زمینه ای نداشتند، کرم های واژینال آویشن 1% و بوریک اسید 3% داده شد. شکایات و علائم بیماران در ویزیت اول، یک و شش ماه بعد شروع درمان با استفاده از آزمون های آماری کای اسکوئر، من ویتنی و تی مزدوج مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.    یافته ها: در گروه بوریک اسید بیماران از نظر شدت نشانه های بیماری در شروع مطالعه نمره 3/3±9 داشتند که در دوره اول درمان به 8/3±48/3 و دوره دوم به 1/5±33/3 رسید و در گروه مصرف کننده آویشن شدت نشانه های بیمار در شروع مطالعه نمره 6/3±21/8 بود که در دور اول و دوم درمان به ترتیب به 46/2±52/2 و 7/3±36/3 رسید که کاهش نمره در هر دو گروه معنی دار بود (001> p ). میزان اثر بخشی نهایی بوریک اسید 2/74% و کرم آویشن 5/64% به دست آمد که اختلاف بین دو گروه معنی دار نبود.    نتیجه گیری: کرم آویشن می تواند به عنوان یک درمان الترنایتو در کاندیدیازیس ولوو واژن راجعه مطرح شود.